Það nær algild meginregla í lýðræðisríkjum að þjóðþing virða niðurstöður úr þeim atkvæðagreiðslum sem boðað er til. Sú skylda er siðferðileg og pólitísk frekar en lögfræðileg, en jafn mikilvæg fyrir því.
Category: Mótrök
Hún var ekki ógild. Hér er á ferðinni misskilningur þar sem ruglað er saman annars vegar gildri þjóðaratkvæðagreiðslu 2012 og hins vegar kosningu til stjórnlagaráðs 2011.
Það sem hún gerir er að færa texta stjórnarskrárinnar nær þeirri stjórnskipun sem gildir í raun auk þess sem hún felur í sér mikilvægar umbætur.
Um það bil 80% af gömlu stjórnarskránni er í þeirri nýju. Margt yrði túlkað eins en mál sem snerta ný ákvæði þyrftu dómstólar að sjálfsögðu túlka út frá hinni lagalegu aðferð, rétt eins og öll ný lög sem sett eru í landinu.
Þessi mýta er svokallaður “strámaður” því hún heldur fram sjónarmiðum sem enginn stendur fyrir. Með öðrum orðum heldur stuðningsfólk nýju stjórnarskrárinnar því alls ekki fram að hrunið hafi verið stjórnarskránni að kenna. Það stóð hins vegar alltaf til að skrifa Íslandi nýja stjórnarskrá frá lýðveldisstofnun. Hrunið var bara kornið sem fyllti mælinn og kom þannig af stað lýðræðislegasta stjórnarskrárferli sem heimsbyggðin hefur séð.
Vissulega er fræðilega hægt að setja lög á Alþingi sem veita þjóðinni arðinn af auðlindum sínum. Hins vegar hefur þegar verið fullreynt að Alþingi mun ekki standa með þeim sterka meirihluta þjóðarinnar sem vill að auðlindir, sem ekki eru í einkaeign, verði lýstar sem þjóðareign í stjórnarskrá. Til þess eru hagsmunaöflin sem vilja óbreytt ástand einfaldlega of sterk.